To już przeszłość. Zrozum to wreszcie. Moje bujanie w obłokach.

Czasami jestem już zmęczona niektórymi sprawami, których do końca nie zakończyłam lub nie umiem pogodzić się z jakimś faktem. Mogę się nad nimi długo zastanawiać, szukać innego rozwiązania, wyobrażać szczęśliwe zakończenia, które są tylko obrazkiem w mojej głowie i nie istnieją. Czasami trudne sprawy, czasami błahe i to bardzo. "Ale nie ! Ja nie chce tego zakończenia ! Chcę znaleźć własne!" Tylko, że ... nie każdy wtedy będzie zadowolony z tego mojego zakończenia. Co to by była przecież za bajka, gdybyśmy za każdym razem wybierali sobie zakończenie?

"Znów zgubiłam się w tysiącach swoich myśli. Po raz setny, tysięczny... milionowy ? Powraca to okropne uczucie winności. Ja wiem, jestem winna, przyznałam się już sama sobie dawno".

"I'm so sick of that same old love, that shit, it tears me up. I’m so sick of that same old love, the kind that breaks me heart. - Selena Gomez" 

"Zakończyłam niby ten rozdział dawno jednak... coś mi mówi, że trzeba tam wrócić, to naprawić co się zepsuło. Tylko, że jestem niestety w tej sytuacji bezradna... Nie umiem naprawiać, tylko psuć, bardziej niż było już zepsute." - urywki z mojego pamiętnika 

Czasem ciężko pogodzić się z czymś co należy już do historii. Czasu cofnąć nie umiemy, czasami żałuję, że nie mam takiej zdolności. Tyle bym dała żeby tak wiele rzeczy zmienić. Tylko, że wtedy jedna osoba na cały świat była by szczęśliwa z życia. A reszta? Nie da się uszczęśliwić wszystkich, nawet gdybyśmy mogli cofnąć czas. Kiedyś pewna osoba mi powiedziała, żebym nie żyła przeszłością, tylko teraźniejszością. Ja chyba tak nie umiem. Dla osoby takiej jak ja, która zamiast słuchać na lekcji, odrabiać lekcje, czy się uczyć - buja w obłokach. Jestem gdzieś daleko, w innym miejscu. Ze snu na jawie ciężko się obudzić i wrócić na ziemię. Czasem po prostu ocknę się, gdy ktoś mnie sam stamtąd ściągnie, coś do mnie powie. Choć nawet kiedy już wrócę na ziemie to nie za bardzo wiem co się dzieje.

Jednak pamiętaj, ty po części piszesz swoją historię życia. Nikt za ciebie jej nie napisze. Rób jak uważasz, tylko stawiaj kroki powoli lub znając konsekwencje.

W KOMENTARZACH WYRAŹCIE SWOJĄ OPINIE NA TEN TEMAT